อำเภอสีชมพู เดิมเป็นตำบลในเขตอำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์พอยืนยันได้ว่า สมัยต้นปี พ.ศ. 2118 สมเด็จพระนเรศวรมหาราชได้นำกองทัพไปช่วยพม่าตีเมืองเวียงจันทร์เมื่อเดินทัพมาถึงตำบลสีชมพูสีชมพูสมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงประชวรกะทันหัน จึงได้เสด็จประทับแรมภายใต้ต้นไม้ใหญ่ซึ่งเรียกว่า ต้นหว้าสีชมพูต่อมาได้มีชาวบ้านไปตั้งบ้านเรือนบริเวณที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงประทับ และได้ตั้งชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านสีชมพู” หลักฐานที่ยืนยันได้ก็คือ เส้นทางการเดินทัพของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ผ่านบ้านสารจอด (ปัจจุบันเป็นหมู่บ้านที่อยู่ในเขตการปกครองของตำบลซำยาง อำเภอสีชมพู จังหวัดขอนแก่น) และที่ตั้งโรงเรียนหนองบัววิทยาในปัจจุบัน
สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงประชวรหนักมาก จนไม่สามารถเดินทัพต่อไปถึงเมืองเวียงจันทร์ได้ จึงยกทัพกลับกรุงศรีอยุธยา ดังปรากฏหลักฐานว่ามีศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราชประดิษฐานอยู่ที่โรงเรียนหนองบัววิทยาอำเภอเมืองหนองบัวลำภู จังหวัดหนองบัวลำภูอำเภอสีชมพูได้รับการยกฐานะเป็นกิ่งอำเภอสีชมพู โดยประกาศของกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2508 ซึ่งแบ่งแยกพื้นที่จากอำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น รวม 3 ตำบล คือ ตำบลสีชมพู ตำบลศรีสุขและตำบลนาจานต่อมากิ่งอำเภอสีชมพู ได้รับการยกฐานะเป็น อำเภอสีชมพู ตามพระราชกฤษฎีกา เมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2512 โดยแบ่งแยกตำบลขึ้นอีก 3 ตำบล คือ ตำบลวังพิ่มตำบลซำยาง ตำบลหนองแดง รวมเป็น 6 ตำบล 67 หมู่บ้าน จนปัจจุบัน อำเภอสีชมพู ได้แบ่งแยกตำบลเพิ่มอีก 4 ตำบล คือตำบลบริบูรณ์ ตำบลดงลานตำบลบ้านใหม่ และตำบลภูห่าน รวม 10 ตำบล 115หมู่บ้าน